Hoe ik denk dat Bachbloesems werken
De werking van Bachbloesems is niet wetenschappelijk bewezen. Wetenschappelijk wordt een geneesmiddel pas erkend als hetzelfde geneesmiddel op veel verschillende proefpersonen dezelfde werking heeft. In de meeste gevallen gaat het dan ook nog om een directe stoffelijke werking.
Zo werken de Bachbloesems niet. Edward Bach zette zich juist af tegen een geneeskunde die de klacht in het middelpunt zet. Hij zette de patiënt, de mens in het middelpunt, en stelde dat verschillende mensen juist verschillende remedies nodig hebben.
Bovendien vertelt hij ons dat lichamelijke klachten voortkomen uit een geestelijke onbalans. En dat je om te genezen niet de lichamelijke klacht (het symptoom) moet aanpakken, maar juist die geestelijke onbalans. Daarmee verdwijnen de lichamelijke klachten volgens hem "vanzelf".
Letterlijk zegt hij (in een lezing die hij op zijn 50e verjaardag geeft aan collega-artsen): "hoe wonderlijk het ook moge lijken, help uw patiënt van de stemming of stemmingen af zoals die in deze behandelmethode gegeven zijn, en uw patiënt is beter".
Lichaam en Geest
Bachbloesems werken dus niet op lichamelijk niveau. Behalve een stoffelijk lichaam hebben we ook een geestelijk deel. Veel levensbeschouwingen hebben het dan over een ziel, spirituele mensen over een hoger zelf, anderen over een energielichaam.
Ik ga ervanuit dat Bachbloesems inwerken op ons "geestelijke deel" en noem dat het energielichaam.
Diagnose en protocol vs persoonlijke aanpak
In Nederland mag alleen een arts een diagnose stellen. En een huisarts wordt daarbij geacht zich te houden aan standaard richtlijnen met de klachten als uitgangspunt. De aanpak wordt dus bepaald door de aandoening. Een lichamelijke aanpak.
Bach benadert het precies andersom: hij kiest zijn middelen uitsluitend op basis van de persoonlijkheid van de patiënt, zonder de ziekte daarin te betrekken. Hij kijkt naar karakter, ingesleten patronen en stemmingen/emoties die op dit moment spelen. Een geestelijke aanpak
Wetenschappelijk onderzoek
De wetenschap loopt per definitie achter. Wetenschappelijk bewijs vergaren kost veel tijd, maar verandert niets aan de bestaande situatie. Isaac Newton wordt gezien als de grondlegger van de moderne wetenschap, en een beroemd verhaal vertelt dat een appel die op zijn hoofd viel de aanleiding werd voor zijn onderzoek naar de zwaartekracht. Maar appels vielen al heel lang van de boom voordat Newton zijn wetten van de zwaartekracht definieerde. Newton veranderde daar met zijn onderzoek niets aan, maar vond alleen een verklaring.
Ik ben ervan overtuigd dat in de toekomst ook een verklaring gevonden wordt voor de werking van bijv. Bachbloesems.
Bovendien lezen we wekelijks in de krant over nieuw onderzoek dat oude onderzoeksresultaten tegenspreekt. Of over hedendaagse onderzoekers die elkaar tegenspreken, opvallend vaak wanneer de belangen groot zijn en strijdende partijen de verschillende onderzoeken financieren.
Ik ben ervan overtuigd dat de wetenschap ook ooit bewijs zal vinden voor de werking van energetische middelen zoals Bachbloesems en homeopathische middelen.
Elektromagnetisme
Dit woord staat voor de wisselwerking tussen elektriciteit en magnetisme. Een veranderend elektrisch veld veroorzaakt magnetisme en een veranderend magnetisch veld veroorzaakt elektrische stroom. In ons lichaam worden bijvoorbeeld zenuwprikkels overgedragen d.m.v. kleine elektrische signaaltjes. Ons lichaam is dus gevoelig voor elektromagnetisme.
We staan de hele dag onder de invloed van elektromagnetische velden, zoals het natuurlijke aardmagnetisch veld of kosmische elekromagnetische staling, maar ook de kunstmatige straling van bijvoorbeeld hoogspanningskabels, telefoonzenders en magnetrons. Al deze straling kan tot prikkeling van ons zenuwstelsel leiden, omdat signalen van de zenuwen ook via elektromagnetisme worden overgedragen. Er is wetenschappelijk geen discussie over het feit dat deze beïnvloeding plaatsvindt, hoogstens over hoe schadelijk dit is.
Water
Water is een heel bijzondere stof. De meeste stoffen krimpen als ze kouder worden, waardoor de soortelijke massa alsmaar toeneemt, maar water heeft zijn grootste dichtheid bij 4 °C. Daardoor zakt water van 4 °C naar de bodem, zodat het waterleven beneden mogelijk blijft terwijl het water boven bevriest. Bovendien zet water plotseling zo'n 10% uit wanneer het bevriest zodat ijs op water blijft drijven.
Een watermolucuul (H2O) is een dipool. Het bestaat uit een negatief geladen zuurstof deeltje (O) met daaraan twee positief geladen waterstof deeltjes (H). Die twee waterstof deeltjes zitten een beetje aan één kant, waardoor er een positieve en een negatieve pool ontstaat. Je zou dit kunnen weergeven als HOH. De geladen atomen zitten niet vast in dit patroon maar trillen ten opzichte van elkaar. Deze bewegende lading vormt een klein elektromagnetisch veld.
Verder verbinden watermoleculen zich met elkaar via zogenaamde waterstofbruggen, waarbij de positieve pool van het ene molecuul zich richt naar de negatieve pool van een ander molecuul. Op deze manier ontstaan tijdelijke clusters van moleculen, die voortdurend veranderen.
Veel eigenschappen van water zijn nog onbegrepen, en onderwerp van (wetenschappelijk) onderzoek. Het menselijk lichaam bestaat voor meer dan helft uit dit bijzondere en grotendeels nog onbegrepen water. In elk geval is duidelijk dat water informatie kan bevatten, zelfs al is het scheikundig zuiver H2O. We weten alleen nog niet hoe. Ik wacht met spanning op het moment dat onderzoek gaat uitwijzen hoe dit in elkaar zit, bijvoorbeeld met verschillende clusers en/of verschillende trillingen. Helaas is de wetenschap op dit moment nog niet zover.